Poep, Pad en Pech onderweg,

De Franse coloniale tijd en het feit dat hier en daar nog Frans wordt gesproken, lijkt de reden dat er nogal wat Fransen op Cambodja afkomen, om ook te kijken wat ooit de grandeur en parel was van de overzeese gebiedsdelen. Zo is er het Bogor Hill station. Een koele plek op 1080 meter hoogte. Daar vinden we de nooit gebruikte en vervallen zomer paviljoens van de voormalige koning Norodom Sihanouk. Ronald trapte daar ergens in. Gelukking niet een - nog overal aanwezige - landmijn, maar de de restanten van een overdadig chinees maal, wat bij gebrek aan sanitaire voorzieningen maar naast de "open" keuken was geloosd. Gelukkig kreeg hij steun van de gids en driver die samen met Ronald en boomtakjes zijn fors geprofileerde bergschoenen van faeces ontdeed. Dat was dus niet eten, maar peuren met stokjes. Even verderop is er het oude Grand hotel met casino, waar het regeringsleger, Rode Kmer er tot in de jaren 90 Vietnamese militairen huis hebben gehouden. Van de eerste activiteiten staat nog slechts het karkas. Van het tweede de kogel en granaatgaten, troep en zand uit de leeggelopen schutterszakken. Het wonderbaarlijke is dat de chinese bevolking tijdens haar Nieuw Jaar het gebouw hebben geadopteerd. De hogere middenklasse komt met een leger aan Lexussen van hetzelfde type (MPV) getogen naar dit kennelijke bedevaartsoord. Laten de katholieke ruine kerk links liggen en bezetten het hotel met matjes en uitgebreide picknickattributen. De Turkse gemeenschap in het zomerse Kralingsebos zou er jaloers op zijn. Wij hebben met grote verbaasde ogen dit culturele fenomeen aanschouwd. Stel je voor, men men zit op matten op de grond in een kring , in een met geen pen te beschrijven smerigheid "lekker" te eten. Wij besloten de dagtocht, met een prachtige tocht over de Kampot rivier. Helaas viel de motor van de boot regelmatig uit, al dan niet voorafgegaan door een beginnende brand, met de nodige rookontwikkeling. We hielden onze adem in. De bedoeling was dat we de zonsondergang zouden bekijken. Helaas het was bewolkt. We genoten van de (Happy Our) cocktails bij cafe Wunderbar en aten we voortreffelijk met Jaene en Brian in Jasmine. Daar beleefde de huispad de avond van zijn leven. Als in een avifauna liep hij parmantig achter de kakkerlakken aan en verschalkte deze kunstig onder onze gretige blikken. Onze eetlust werd er echter niet door bedorven.