Rondom het vriespunt
Door: Ronald & Eric
Blijf op de hoogte en volg Eric en Ronald
08 Februari 2011 | Cambodja, Phnom-Penh
Vakantie is vooral (langdurig) ontspannen om je zelf te vullen met nieuwe, liefst prettige, avonturen en verrassingen. Tot op heden slagen we daar aardig in.
Boeken in je rugzak vinden wij erg belangrijk. Die moeten klein en licht zijn. Ronald deed verstandig om rainbowpockets te pakken en geniet van "hoe overleef ik mijn familie" van John Cleese en de "Scharlaken stad" van Hella Haase. Dat het nogal lijvige epos "Baltische zielen" van Jan Brokken op Eric zijn schouders mee moet, kent nog een andere verrassing. Dit magistrale boek gaat vooral over de ontbering van de volkeren en helden van Estland, Letland en Lithouwen. De omstandigheden zijn er vaak winters. Onze airco 's nachts ook. De gevoelstemperatuur is rond het vriespunt. Dat levert verwarrende dromen op. "Ben ik in de tropen, of even onder de poolcirkel?" Eric slaapt de laatste dagen onder een extra deken.
Maandag staat er een rivieren/jungletocht op het programma. In het prachtige national park van Kroh Krong. Onze gids is 18, doofstom en gewapend met een kapmes weermee hij het pad opnieuw begaanbaar maakte. Zijn hulpje is zijn oren en stem. Ook laat hij hem palmbomen beklimmen om kokosnoten voor ons te scorren tegen de dorst. Met twee Fransen delen we de excursie. Deze twee verliefde Parijse tortelduifjes boeren in films en hebben net in Rotterdam "geschoten". We praten over het international Filmfestival Rotterdam wat nu gaande is. Na enkele uren bereiken we de waterval. Geen gebulder als in de regentijd, maar een straaltje, net genoeg voor Ronald zijn douche. We zwemmen in het zoete water en doen nieuwe energie op voor de terugtocht.
Vandaag gaan we met een taxi naar Pursat een 5 uur durende tocht over onverharde weg. Je komt er zelden anderen tegen en auto`s schijnen er vaak stuk te gaan. Toch gaan we het avontuur aan en vragen om een 4 wheel drive. We nemen genoeg eten en water mee maar anders hebben we altijd de carburateur nog.
De schietpartijen aan de grens houden aan. In het aan het belendende Chinesche restaurant, zitten de plaatselijke mannen in een mini-bioscoop-opstelling gekluisterd aan de tv en een Cambodjaanse variant op CNN geeft vooral reclame en herhalingen. Het is hier hemelsbreed zo een 250 km vandaan.
Dit logboek vormt de basis voor ons eigen reisdagboek. We delen dat met jullie en genieten van de reacties op vooral de prijsvragen. (" Annmarie ...... op enig moment WAT je dan denkt;-))
Tot de volgende .......
Boeken in je rugzak vinden wij erg belangrijk. Die moeten klein en licht zijn. Ronald deed verstandig om rainbowpockets te pakken en geniet van "hoe overleef ik mijn familie" van John Cleese en de "Scharlaken stad" van Hella Haase. Dat het nogal lijvige epos "Baltische zielen" van Jan Brokken op Eric zijn schouders mee moet, kent nog een andere verrassing. Dit magistrale boek gaat vooral over de ontbering van de volkeren en helden van Estland, Letland en Lithouwen. De omstandigheden zijn er vaak winters. Onze airco 's nachts ook. De gevoelstemperatuur is rond het vriespunt. Dat levert verwarrende dromen op. "Ben ik in de tropen, of even onder de poolcirkel?" Eric slaapt de laatste dagen onder een extra deken.
Maandag staat er een rivieren/jungletocht op het programma. In het prachtige national park van Kroh Krong. Onze gids is 18, doofstom en gewapend met een kapmes weermee hij het pad opnieuw begaanbaar maakte. Zijn hulpje is zijn oren en stem. Ook laat hij hem palmbomen beklimmen om kokosnoten voor ons te scorren tegen de dorst. Met twee Fransen delen we de excursie. Deze twee verliefde Parijse tortelduifjes boeren in films en hebben net in Rotterdam "geschoten". We praten over het international Filmfestival Rotterdam wat nu gaande is. Na enkele uren bereiken we de waterval. Geen gebulder als in de regentijd, maar een straaltje, net genoeg voor Ronald zijn douche. We zwemmen in het zoete water en doen nieuwe energie op voor de terugtocht.
Vandaag gaan we met een taxi naar Pursat een 5 uur durende tocht over onverharde weg. Je komt er zelden anderen tegen en auto`s schijnen er vaak stuk te gaan. Toch gaan we het avontuur aan en vragen om een 4 wheel drive. We nemen genoeg eten en water mee maar anders hebben we altijd de carburateur nog.
De schietpartijen aan de grens houden aan. In het aan het belendende Chinesche restaurant, zitten de plaatselijke mannen in een mini-bioscoop-opstelling gekluisterd aan de tv en een Cambodjaanse variant op CNN geeft vooral reclame en herhalingen. Het is hier hemelsbreed zo een 250 km vandaan.
Dit logboek vormt de basis voor ons eigen reisdagboek. We delen dat met jullie en genieten van de reacties op vooral de prijsvragen. (" Annmarie ...... op enig moment WAT je dan denkt;-))
Tot de volgende .......
-
08 Februari 2011 - 06:38
Benita:
Als jullie dit lezen aan het eind van de dag zijn jullie helemaal door elkaar geschud in de auto over de onverharde wegen met gaten erin.
Ongelofelijk dat jullie nog geen e-book reader hebben, als verwoede lezers!! Zelfs het boekenweekgeschenk is als e-book te krijgen dit jaar.Dat zou toch weer gewicht schelen in de rugzak.
Ook zie ik dat de nordic walking stokken mee zijn. Zoiets hebben ze nog nooit gezien in Cambodja denk ik. Je zult een bezienswaardigheid zijn, Eric.
Wat een flora en fauna en uitzichten!!
Blijf lekker genieten en blijf je vullen met avonturen en verrassingen.
Ik vind het erg leuk dat ik op deze wijze deelgenoot van mag zijn.
Veel liefs van BENITA -
08 Februari 2011 - 08:29
Gerda:
Hoi Lieverds, sorry dat ik niet eerder gereageerd heb, maar ik kreeg jullie verslag niet binnen, wel jullie email adres, maar goed ik ben nu weer helemaal op de hoogte van jullie spannende avonturen. Geweldig hoor, die prachtige natuur en het leven daar in Cambodja. Beetje jammer dat ze nu ook op de grens met Thailand aan het knokken zijn, maar dat is niet anders zolang je er geen last van hebt. Ik hoop dat jullie de reis in de jeep goed overleefd hebben, en ben al nieuwsgierig naar jullie volgende verhaal. Hééél véél plezier nog, en GENIET ervan,
Liefs Gerda -
08 Februari 2011 - 10:10
Els:
Gelukkig zijn jullie met een auto naar de waterval afgereist want als je lang had moeten lopen voor zo'n watervalletje had ik teleurgesteld geweest. (Zachtjes uitgedrukt)
jullie zullen onderweg ook wel mooie dingen hebben gezien.
De kokosmelk is die doorzichtig en niet zo zoet?
Wat eten jullie zo onderweg? Nemen jullie zelf wat mee(kan ik met die warmte haast niet voorstellen) of eten jullie onderweg bij wie dan ook.
Fijn te horen dat jullie het zelf ook goed maken
Ad en ik zijn 2 dagen naar het filmfestival geweest dus wij hebben niets meegekregen over de onrusten bij jullie in de buurt
tot schrijfs maar weer, gr Els -
08 Februari 2011 - 11:50
Marjo:
hoi broers ,
ik ben een beetje jaloers op jullie, wat weer leuke verhalen .
is het niet te warm om te lopen daar, nou ik had toen ik in thailand was er veel last van.
nou genieten nog maar .
kus marjo -
08 Februari 2011 - 11:50
Marjo:
hoi broers ,
ik ben een beetje jaloers op jullie, wat weer leuke verhalen .
is het niet te warm om te lopen daar, nou ik had toen ik in thailand was er veel last van.
nou genieten nog maar .
kus marjo -
08 Februari 2011 - 20:23
Annemarie:
Eric, je weet dat ik van competitie houd en altijd graag wil winnen, maar spinnendiner als prijs staat me niet zo aan, haha. Daarom wilde ik nog even afwachten wat het antwoord van de andere reageerders is. Mijn antwoord: een p. van de v. :-)
-
10 Februari 2011 - 08:13
Kadoot:
Prachtig, prachtig, ontroerend mooi, en hartverscheurend ellendig ook.
Langs deze zeer onsympathieke weg ook nog ekskuses aan Philip en Puck: was rond kerst in Wellington, en niet op je verjaardag. Heel veel dank 4 de uitnodiging, nog meer ekskuses 4 't niet reageren. Toch nog n geweldig kroonjaar gewenst.
Terug naar ons reizende hete paar: wil weten: heb je dat echt gegeten Ronald? ECHT? En zo ja: waarom? Wat 'n land, wat moet dat n hoop met je doen. Krijg kriebelende voeten.
Veel .liefs en volg jullie vanuit 'n mooi zomers Christchurch
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
