Huwelijk in grote terts
Door: Ronald & Eric
Blijf op de hoogte en volg Eric en Ronald
13 Februari 2011 | Cambodja, Phnom-Penh
Niets vermoedend liggen we heerlijk te knorren in ons confortabele boutique resort, bestaand uit 7 bungalows rond een zwembad en bloementuin. Bij boeking - luisterend naar de naam Sancturay Villa - vermoedde het geheel goddelijke (nacht-) rust en ruimte voor contemplatie. Het is vrijdagochtend 5:30 uur. Een hels kabaal breekt los. Een enorme kakafonie, versterkt door duizenden watts, dooft het ochtendritueel van het plaatselijke gevogelte in hun ochtendaubade. Ritmisch gesnerp begeleid de stem van een dame. In Hindu-achtige tonen, in deze stijl altijd te veel resonerend, veronderstellen wij de plaatselijke voorrondes van het nationaal songfestival. Als even later aan de andere kant ongeveer hetzelfde begint en tegen elkaar begint "op te spelen" lijkt er een competitie aan de gang. We springen ons bed uit, kijken elkaar met grote slaperige en vooral verbaasde ogen aan en met een onderdrukt gevoel van verontwaardiging gaat Eric op pad. Niemand van de boutique is aanwezig en de poort is hermetisch afgesloten. We gaan op jacht naar onze oordoppen van was en pluggen onze gehoorgangen tot aan ons trommelvlies hermetisch dicht.... denken we. Het scheelt enorm..... in een verdoofde wereld horen wij "haar" zich er gewoon doorheen dringen.....Brrrrrr......... Wat later doen wij navraag bij het personeel wat enigszins Engels spreekt. "Ohhh meneer, dit is nog niets. Vorige week hadden we 5 bruiloften in de wijk" Het blijt heel vroeg te beginnen en gaat de gehele dag door" Wij geloven onze ogen en "oren"niet. Vanochtend om 4:10 uur hetzelfde liedje. Het blijkt 2 dagen te duren. Per huwelijk wel te verstaan. We waren voorbereid en de pluggen lagen klaar. We overleven alweer onze luxe problemen.
Nog zo'n luxe probleem. Onze maag is nu helemaal gewend aan het plaatselijke voedsel en is echt heerlijk. Onze darmen denken daar wat anders over. Om weer tot enige beheersbare consistentie te komen besluiten we een dag "Europees" te gaan eten. We bestellen in het beste restaurant in deze 4e grootste stad van Cambodja wat zichzelf als nog beter aanprijst en gehuisvest is in een prachtig gerenoveerde koloniale villa (heet ook la Villa) uiteraard met een witte eigenaar. De prijzen zijn navenant, ook Europees. Er zitten alleen witte mensen te eten. Dat zijn we niet meer gewend en voelen ons wat ongemakkelijk. Het eten is vreselijk en Eric laat delen terugsturen. Eric weigert de rekening zoals deze is opgemaakt en deze wordt zonder pardon op zijn aanwijzingen gecorrigeerd. De volgende dag gaan we in de reprise, maar dan in het sfeervolle, maar veel bescheidener "Pomme d'Amour" ofwel de appel der liefde. Hoewel de witte chardonnay de buitentemperatuur van 35 graden heeft bereikt en met ijs in een koeler drinkbaar wordt gemaakt, wordt er voortreffelijke schotels geserveerd. Eric eet een prachtige Maigret de Canard (eendeborstfilet) met Pomme Daufinois (gegratineerde aardappeltjes in room) en ratatouille met gesmolte kaas. Wat blijkt: vooraf vierkante loempiaatjes met heerlijke prut erbij. Daara.... chocolade ijs.
Nog eentje dan. Het licht in onze bungalow doet ons aan Poltergeist denken. Als we alles uit doen om te gaan slapen, blijkt even later van alles weer aan te gaan. Als we de schemerlampen aan doen, gaat het badkamerlicht aan en als we ze uitdoen, dan gaat de TV aan. Wonderlijke wereld........ we lachen er vooral veel om................
Op zaterdag doen de bambutrain. Een snel te (de-) monteren trein bestaande uit wielen, plateau van bambu en een motortje worden we sjezen we 7 km naar een volgende nederzetting. Ook hier te veel blanken naar onze zin, maar wel te speciaal om te laten. In het dorpje aangekomen bezoeken we de steenbakkerij en raken we buiten het zicht van de toeristen in gesprek met een meisje van de boerderij verderop. Zo spreekt men in Cambodja alleen Cambodjaans. Zo is er een boerenmeisje wat ineens Spaans tegen je spreekt. Laat Eric dat nu ook doen en er onstaat een wonderlijke linguistische uitwisseling in het Spaans en Engels . Een soort "spanglese". Daardoor is er even een relatie en nodigt ons uit om naar haar huisslang te komen kijken. Achter op het erf staat een grote kist en die wordt door haar doofstomme broertje van zijn deksel ontdaan. Er ligt een enorme boa constrictor inn die hij een beetje begint te plagen om er wat beweging in te krijgen. We weten hem daarmee op te laten houden, maar maken wel de grotste lol met hem, wat er gebeurt als de slag ons weet te grijpen. Even later wordt de huiskip getoond die op een soort omgesraaje puntmuts op een driepoot haar eieren uitbroedt. Protesterend wordt ze van haar legsel getild en de eieren worden getoond. Het meisje is kennelijk in haar sas met ons, dat ze van dik en breed gras een trouwring voor Eric vouwt. Deze raakt weer eens geheel in ontroering. Vrolijk zingend en gedagzwaaiend huppelt ze weg.
Opnieuw genieten we van jullie reacties op de prijsvraag. Let op: de relatie is niet zo vanzelfsprekend als wordt gedacht. Misschien is er wel een addertje onder het "gras".....
We gaan vandaag naar Siem Reap (o.a. Ankor Wat) wat met de taxi ongeveer 3 1/2 uur rijden is van hier. Dit is het grote doel van onze reis. We zullen er circa 4 nachten blijven en gaan zoveel mogelijk bezoek brengen aan het ca 60 km2 tempoelgebied.........
Tot de volgende..........
Nog zo'n luxe probleem. Onze maag is nu helemaal gewend aan het plaatselijke voedsel en is echt heerlijk. Onze darmen denken daar wat anders over. Om weer tot enige beheersbare consistentie te komen besluiten we een dag "Europees" te gaan eten. We bestellen in het beste restaurant in deze 4e grootste stad van Cambodja wat zichzelf als nog beter aanprijst en gehuisvest is in een prachtig gerenoveerde koloniale villa (heet ook la Villa) uiteraard met een witte eigenaar. De prijzen zijn navenant, ook Europees. Er zitten alleen witte mensen te eten. Dat zijn we niet meer gewend en voelen ons wat ongemakkelijk. Het eten is vreselijk en Eric laat delen terugsturen. Eric weigert de rekening zoals deze is opgemaakt en deze wordt zonder pardon op zijn aanwijzingen gecorrigeerd. De volgende dag gaan we in de reprise, maar dan in het sfeervolle, maar veel bescheidener "Pomme d'Amour" ofwel de appel der liefde. Hoewel de witte chardonnay de buitentemperatuur van 35 graden heeft bereikt en met ijs in een koeler drinkbaar wordt gemaakt, wordt er voortreffelijke schotels geserveerd. Eric eet een prachtige Maigret de Canard (eendeborstfilet) met Pomme Daufinois (gegratineerde aardappeltjes in room) en ratatouille met gesmolte kaas. Wat blijkt: vooraf vierkante loempiaatjes met heerlijke prut erbij. Daara.... chocolade ijs.
Nog eentje dan. Het licht in onze bungalow doet ons aan Poltergeist denken. Als we alles uit doen om te gaan slapen, blijkt even later van alles weer aan te gaan. Als we de schemerlampen aan doen, gaat het badkamerlicht aan en als we ze uitdoen, dan gaat de TV aan. Wonderlijke wereld........ we lachen er vooral veel om................
Op zaterdag doen de bambutrain. Een snel te (de-) monteren trein bestaande uit wielen, plateau van bambu en een motortje worden we sjezen we 7 km naar een volgende nederzetting. Ook hier te veel blanken naar onze zin, maar wel te speciaal om te laten. In het dorpje aangekomen bezoeken we de steenbakkerij en raken we buiten het zicht van de toeristen in gesprek met een meisje van de boerderij verderop. Zo spreekt men in Cambodja alleen Cambodjaans. Zo is er een boerenmeisje wat ineens Spaans tegen je spreekt. Laat Eric dat nu ook doen en er onstaat een wonderlijke linguistische uitwisseling in het Spaans en Engels . Een soort "spanglese". Daardoor is er even een relatie en nodigt ons uit om naar haar huisslang te komen kijken. Achter op het erf staat een grote kist en die wordt door haar doofstomme broertje van zijn deksel ontdaan. Er ligt een enorme boa constrictor inn die hij een beetje begint te plagen om er wat beweging in te krijgen. We weten hem daarmee op te laten houden, maar maken wel de grotste lol met hem, wat er gebeurt als de slag ons weet te grijpen. Even later wordt de huiskip getoond die op een soort omgesraaje puntmuts op een driepoot haar eieren uitbroedt. Protesterend wordt ze van haar legsel getild en de eieren worden getoond. Het meisje is kennelijk in haar sas met ons, dat ze van dik en breed gras een trouwring voor Eric vouwt. Deze raakt weer eens geheel in ontroering. Vrolijk zingend en gedagzwaaiend huppelt ze weg.
Opnieuw genieten we van jullie reacties op de prijsvraag. Let op: de relatie is niet zo vanzelfsprekend als wordt gedacht. Misschien is er wel een addertje onder het "gras".....
We gaan vandaag naar Siem Reap (o.a. Ankor Wat) wat met de taxi ongeveer 3 1/2 uur rijden is van hier. Dit is het grote doel van onze reis. We zullen er circa 4 nachten blijven en gaan zoveel mogelijk bezoek brengen aan het ca 60 km2 tempoelgebied.........
Tot de volgende..........
-
13 Februari 2011 - 10:10
Annemarie:
Goedemorgen boys, voor jullie inmiddels goedemiddag. Alweer een genot om te lezen ... Mijn advies: blijf gewoon eten wat de locals eten maar beperk het vlees een tijdje..én stort je anders gewoon ín het feestgedruis.
Wb.prijsvraag moet ik kennelijk toch duidelijker zijn: het één had een velletje, het ander wordt een velletje...haha.
Groetjes vanuit een druilerig Breda -
13 Februari 2011 - 10:23
Gerda:
Lieverds, wat weer een mooi verhaal en prachtige foto's, wat de prijsvraag betreft ben ik het spoor wat bijster, ik ben nieuwsgierig naar de uitslag, want het is niet eenvoudig.
Maar goed, ga de komende vier dagen erg genieten en tot horens/lees.
Liefs Gerda -
13 Februari 2011 - 14:27
Els:
Hoi jongens
Is er wel een dag dat jullie niets doen? wat zijn jullie reislustig en wat een leuke manier om jullie te verplaatsen
Jullie doen veel met taxi's zijn er geen locale bussen?
De ring moet je zeer zeker bewaren als herrinnering, erg mooi gemaakt.
Ik kom even terug op de prijsvraag want het is dus geen krokodil- maar slangevlees en waarschijnlijk kregen jullie geen knapperig omhulsel maar slap van het vet waardoor het net leek of jullie een slang aan het verorberen waren.
Onlangs met Sonja en Marjo wezen uit eten en Sonja brengt ook iets in;
Het voorwerp is een peper en zout stelletje wat ze nooit gebruiken met eten en de zwarte potten zijn gemaakt van rijstpapier en zijn offerpotten die nu gebruikt worden om wierook stokjes in te doen
De foto heeft ze niet gezien maar ze gaat blind ervanuit dat de spriet taugeh is en dat groeit op watten.
Om onze kans te vergroten doe ik nogmaals een gok op de eerste prijsvraag maar dan namens Ad Ze gebruiken met eten nooit een stoel want ze eten gehurkt
volgens mij vliegen de dagen voor jullie ook snel om dus genieten maar gr Els -
13 Februari 2011 - 22:44
Marga En Willem.:
Dag lieve Ronald en Eric,
Van jullie avonturen blijf ik genieten! Prachtige verhalen uit een voor mij door jullie inmiddels minder onbekend land. Ik ben bang voor slangen, echt bang dus, dus ik heb met enig angst en beven naar de foto's gekeken en een lichte siddering gaat door me heen bij het zien van de boa....
Zaterdag 12/2 bij Annie geweest, die het zeer waardeerde dat ik kwam. Aan de prijsvragen kom ik dit keer niet toe: ik heb het echt druk en ook wat zorgen aan m'n bol, dus jullie verhalen bezorgen me de broodnodige lol! Ik ben heel benieuwd hoe jullie Angkor Wat beleven: het moet indrukwekkend zijn!
Veel liefs en veel plezier! Marga en Willem. -
14 Februari 2011 - 06:22
Benita:
Wat een prachtig verhaal weer!!
De bruiloften, de bambutrein (wat een uitvinding!!) en dan tenslotte toch je eigen bruiloft met de werkelijk prachtige, speciaal ontworpen, ring!!
Jullie zijn, als jullie dit lezen, inmiddels al bij Ankor Wat.
Het is vandaag Valentijnsdag en ik moet denken aan de door Ronald georganiseerde bijeenkomst 2 jaar geleden bij jullie thuis. Dat was erg bijzonder toen.
Nou, boys, een hele fijne Valentijnsdag toegewenst.
Tot mails weer. -
15 Februari 2011 - 19:31
's Jeanneke:
Gelukkig ben ik geen trouwambtenaar in Cambodja. En blijven lachen en lekker blijven eten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
