De Koreanen hebben de macht
Door: Eric
Blijf op de hoogte en volg Eric en Ronald
18 Februari 2009 | Nieuw Zeeland, Hamilton
Blijkt in ieder geval in NZ Internet land. Vanmorgen staat er zo'n Papa van een keten sterotyp aziatisch te knikken en snapt mijn allerbeste, allerduidelijkste en allerliefste Engels niet. Het enige wat hij verstaat is: how much & Internet.
Gisteren een lange rit gemaakt over allerlei onverharde weggetjes. Het leek wel of ik op een trilplaat lag in de sportschool. Ik deed eerst Pokeno aan, want ik wilde van de snelweg (tweebaans) af. In dat gat van drie keer niks stonden twee grote schreeuwerige ijssalons met... Koreaanse hapjes. Ik dacht dat het de zelfde club waren, maar nee twee ernstig concurrerende ijssalons annex afhaal Koreaan. De enie had veel klanten. De ander niet. Ik naar de lege (vond ik beetje zielig en werd ik eerder geholpen). Ik heb een NZ klantmevrouw op enige afsland van de salons eens ondervraagt naar dit fenemoeen, want zo kan je toch geen bestaan opbouwen. Zij vertelde mij dat half Auckland (50 km verderop) op zondedag dara ijs komt halen. Bijzonder ijs? Nee, gewoon van de TipTop fabriek. Bijzonder? Nou ja, ze hebben erg veel verschillende smaken. Dus kocht ik een ijsje met drie bolletjes van 2,80 dollar (1,25 euro) en dit bleek iets enorms (zie foto. Ik heb 1/3e gegeten en de rest weggemikt, met spijt in mijn lazer, want ik weet wat het aan fossiele brandstof kost om dit te maken.
Ik belandde bij een boerderij met een boerin die er meer uitzag alsof ze net had ingeschreven voor de Olymische spelen. Een vriend was er op bezoek en bleken beide oorspronkelijk Zwitsers. Wij op z'n Duits naturlich en toen kwam Kiwi husmand erbij die proteseerde dat hij niks meekreeg van dat rare taaltje. Er ontstond dikke pret en een hoop stof op de kruising door al die loslopende koeien die men aan het verplaasten was en waar ik mij met de 2 liter automaat een baan door ploegde. Ik werd verwezen naar 5 km verderop: de Nikau Cave & Cafe Een bezoek loonde zich wel en niet. website: http://www.nikaucave.co.nz/. Iedereen schijnt er te verdwalen. De TomTom en alle kaarten en ook de Lonely planet (laatste editie) ten spijt. Ik kwam binnen - je hebt hier altijd het idee dat je een familie met toevallig een bedrijf binnenloopt en als je een beetje aardig doet je gelijk wordt opgenomen - en zoon Andrew deed mij uitgebreid de weg beschrijven en wij belandde uiteindelijk in dikke pret -zijn moeder vroeg of ik net als de drie vorige bezoekers ook van plan was gestresst direct op te zouten na de verkregen info??? uiteindelijk verkopen ze zo niks. Natuurlijk kwam ik voor vocht en harde massa en moeder smolt als sneeuw voor de zon. Of ik ook niet wilde B&B-en. Andrew heeft een prachtige lunch in elkaar gedraaid met van dat lekkere zelfgebakken warme geurige brood met allelei tapas achtige dingen. Ook dat gebeurt somerwhere in the middle of nowhere. Helaas kon ik de glowworm cave niet bezokeen tenzij een tweede of derde bezoeker zich meldde, of ik zelf voor een groep wilde betalen. Dat leek mij iets te gortig voor de portemonnaie. Andrew is nog gaan bellen naar zelfde, in de buurt verblijvende, gegadigden met eenzelfde behoefte, maar ook beperkt budget. Helaas, ze waren niet thuis. Het verblijf is wel super op die plek. Goed vo rmijn collega's: gen iternet en geen mobiele ontvangst. Da's nog eens akkicken. Maar ja dan belandde ik uiteindelijk nogal moegetrild in Hamilton. Een stad ontworpen op ruitjes papier. moderne fasciliteite blijken altijd weer erg aantrekkenlijk. Zelfs die van Koreanen.
Gisteren een lange rit gemaakt over allerlei onverharde weggetjes. Het leek wel of ik op een trilplaat lag in de sportschool. Ik deed eerst Pokeno aan, want ik wilde van de snelweg (tweebaans) af. In dat gat van drie keer niks stonden twee grote schreeuwerige ijssalons met... Koreaanse hapjes. Ik dacht dat het de zelfde club waren, maar nee twee ernstig concurrerende ijssalons annex afhaal Koreaan. De enie had veel klanten. De ander niet. Ik naar de lege (vond ik beetje zielig en werd ik eerder geholpen). Ik heb een NZ klantmevrouw op enige afsland van de salons eens ondervraagt naar dit fenemoeen, want zo kan je toch geen bestaan opbouwen. Zij vertelde mij dat half Auckland (50 km verderop) op zondedag dara ijs komt halen. Bijzonder ijs? Nee, gewoon van de TipTop fabriek. Bijzonder? Nou ja, ze hebben erg veel verschillende smaken. Dus kocht ik een ijsje met drie bolletjes van 2,80 dollar (1,25 euro) en dit bleek iets enorms (zie foto. Ik heb 1/3e gegeten en de rest weggemikt, met spijt in mijn lazer, want ik weet wat het aan fossiele brandstof kost om dit te maken.
Ik belandde bij een boerderij met een boerin die er meer uitzag alsof ze net had ingeschreven voor de Olymische spelen. Een vriend was er op bezoek en bleken beide oorspronkelijk Zwitsers. Wij op z'n Duits naturlich en toen kwam Kiwi husmand erbij die proteseerde dat hij niks meekreeg van dat rare taaltje. Er ontstond dikke pret en een hoop stof op de kruising door al die loslopende koeien die men aan het verplaasten was en waar ik mij met de 2 liter automaat een baan door ploegde. Ik werd verwezen naar 5 km verderop: de Nikau Cave & Cafe Een bezoek loonde zich wel en niet. website: http://www.nikaucave.co.nz/. Iedereen schijnt er te verdwalen. De TomTom en alle kaarten en ook de Lonely planet (laatste editie) ten spijt. Ik kwam binnen - je hebt hier altijd het idee dat je een familie met toevallig een bedrijf binnenloopt en als je een beetje aardig doet je gelijk wordt opgenomen - en zoon Andrew deed mij uitgebreid de weg beschrijven en wij belandde uiteindelijk in dikke pret -zijn moeder vroeg of ik net als de drie vorige bezoekers ook van plan was gestresst direct op te zouten na de verkregen info??? uiteindelijk verkopen ze zo niks. Natuurlijk kwam ik voor vocht en harde massa en moeder smolt als sneeuw voor de zon. Of ik ook niet wilde B&B-en. Andrew heeft een prachtige lunch in elkaar gedraaid met van dat lekkere zelfgebakken warme geurige brood met allelei tapas achtige dingen. Ook dat gebeurt somerwhere in the middle of nowhere. Helaas kon ik de glowworm cave niet bezokeen tenzij een tweede of derde bezoeker zich meldde, of ik zelf voor een groep wilde betalen. Dat leek mij iets te gortig voor de portemonnaie. Andrew is nog gaan bellen naar zelfde, in de buurt verblijvende, gegadigden met eenzelfde behoefte, maar ook beperkt budget. Helaas, ze waren niet thuis. Het verblijf is wel super op die plek. Goed vo rmijn collega's: gen iternet en geen mobiele ontvangst. Da's nog eens akkicken. Maar ja dan belandde ik uiteindelijk nogal moegetrild in Hamilton. Een stad ontworpen op ruitjes papier. moderne fasciliteite blijken altijd weer erg aantrekkenlijk. Zelfs die van Koreanen.
-
17 Februari 2009 - 21:36
Monique:
Wat heerlijk om die verhalen te lezen. Vind het altijd weer leuk als er een berichtje komt dat er weer wat nieuws in staat. Zou zo ook zo ver weg willen gaan op dit moment! Die foto's geweldig!!!!! Ben ook al ziek, velen met mij, maar gebeurt mij niet zo vaak dat ik geveld ben. Een echte buikgriep, niet kunnen slapen daardoor en dus nu even erg geholpen met een leuk verhaal van jou :-). En lekker de eerste die reageert!
Veel liefs van Monique -
18 Februari 2009 - 09:01
Marleen:
Heey!
Leuk om al je verhalen te lezen! Volgens mij heb je het super naar je zin waarin je in de mooie natuur, veel beleeft met verschillende mensen en andere bezienswaardigheden! Geniet ervan en ik kijk uit naar je volgende verhaal en foto's!
Liefs, Marleen -
18 Februari 2009 - 14:37
Lisa:
Hallo Eric,
Een schitterende zonnige dag hier in Lent maar wel erg koud, dan heb jij het beter met die heerlijke WARME zon.
Eindelijk een foto van Suzy, ik vroeg mij al af hoe ze er uit zag. Nou, Ze is alleen met der botten indrukwekkend.....hoe zou het zijn haar levend tegen te komen? Afijn, dat zit er niet meer in dus daar hoef jij (of ik) geen zorgen over te hebben. Zo te zien maak je een mooie reis en geniet je er volop van. Ik blijf je volgen en reis stiekem met je mee.
Geniet ze en liefs.
-
18 Februari 2009 - 19:23
Annemarie:
Je ziet er goed uit en wat heb je weer een mooie foto's gemaakt....
Erg leuk om je belevenissen te kunnen volgen.
Groetjes -
18 Februari 2009 - 23:10
Annekatrien:
Hi EriC, hoorde net van Rene over je waarbenjenu. Dus; ja ik ook al ziek thuis, licht hersenschuddinkje, verbazend dat dat mogelijk was. Maar kan nu lekker alvast 'n beetje voorbereiden op maandag, en weet 'n beetje van je avonturen. Tenminste die jij met ons hebt willen delen hier. 't Lijkt erop alsof je je best vermaakt en natuurlijk geen moeite met kontakt maken enzo. Kijk erg uit naar je op maandag: 97 Edinburgh Street; geen kans op verdwalen. Liefs, Kadoot -
19 Februari 2009 - 11:02
Roon:
Leuk he al die reactie`s.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
