(De) Pisang
Door: Eric (met redactiehulp van Ronald)
Blijf op de hoogte en volg Eric en Ronald
09 Februari 2013 | Vietnam, Ðà Lạt
Kleine zoete banaantjes. Heerlijk! Zelfs als ze rijp zijn blijft hun kleur onverbiddelijk groen. Lastig om te kopen. Zeker als ze direct nodig zijn. Het dieet van een tropenbuik kent weinig variatie. Wit brood, rijst slappe thee en.....als cadeautje dat lekkere zachte witgele snoep achter die groene huid. Je blijft zo voor een tijdje als in de echt verbonden met dit lekkere ding. Gelukkig wordt mijn wederhelft niet jaloers. Eigenlijk is hij door mij, maar niet ALS ik......de pisang.
We verlaten Ca Tien. We nemen bijzondere momenten in onze herinnering mee. Een boot over de rivier brengt ons naar een woongemeenschap waar we net zo bezienswaardig zijn als zij voor ons. Geen boeddhistische tempels in dit deel van Azië. Hier staan de appèlruimten van "de partij" en de katholieke kerk als een vreemd stel naast elkaar. Bij de eerstgenoemde van beton is geen leven. Bij de laatstgenoemde van golfplaat is het ėėn en al bedrijvigheid. We lopen door het dorp en zien grote armoe. De regeringshuisjes dragen verplicht de vlag van de partij en zien er allemaal hetzelfde uit. Soortgelijke blokkendoosjes zagen we ook in Zuid Afrika. Ze zijn veel te warm zegt onze gids. Aan het einde van het dorp is een nieuw longhouse gebouwd. Zoiets waar vroeger de dorpsbewoners bijeenkwamen. Het is met andere traditionele gebouwtjes een sportief evenementen centrum wat wordt geleid door een enthousiaste Engelse jongeman. De winst gaat deels naar de plaatselijke bevolking.
We krijgen gezelschap van een "bekende". De dorpsalcoholist heeft er kennelijk een neus voor en vliegt Ronald in zijn armen. Hij wil Ronald zoenen. Er bungelt een groot kapmes aan zijn middel. Ronald wijst hem niet af maar draait zijn hoofd naar veilige afstand. Hij blijft de hele voettocht in de buurt en zwalkt met forse snelheid mee totdat we weer bij de boot zijn. Het lukt hem verassend genoeg om deze los te maken en zwaait ons uit. De walm van rijstebrandewijn, ongewassen kleding, sigaretten en het gekrijs vanuit zijn transistortje wordt snel vergeten als we genieten van de met ons meevliegende neushornvogels, witte reigers en ijsvogels.
Terug naar de bungalow worden uitgenodigd bij de manager thuis. Het is een nette eenkamerwoning en hebben zij zich zeker creatief uitgeleefd. Er moeten nog kindjes komen. Hij legt uit hoe het familieleven werkt. Buiten ligt overal rijst, graan en maïs te drogen op de rijweg. Alles wat te breed is, rijdt er gewoon overheen.
Op vrijdag gaan we met taxi naar de hoofdweg en wachten twee uur op de bus. Met nieuw jaar in aantocht is erg druk....... Om de moed niet te laten zakken vlied ik me in een hangmat en zing samen met de Vietnamezen Europese kitsch liedjes, die de directeur van het brommerschoonmaakbedrijfje annex koffieshop in zijn werkplaats heeft opgezet.
Prijsvraag 3 zie foto met dito naam: Wat valt je op/is bijzonder
We verlaten Ca Tien. We nemen bijzondere momenten in onze herinnering mee. Een boot over de rivier brengt ons naar een woongemeenschap waar we net zo bezienswaardig zijn als zij voor ons. Geen boeddhistische tempels in dit deel van Azië. Hier staan de appèlruimten van "de partij" en de katholieke kerk als een vreemd stel naast elkaar. Bij de eerstgenoemde van beton is geen leven. Bij de laatstgenoemde van golfplaat is het ėėn en al bedrijvigheid. We lopen door het dorp en zien grote armoe. De regeringshuisjes dragen verplicht de vlag van de partij en zien er allemaal hetzelfde uit. Soortgelijke blokkendoosjes zagen we ook in Zuid Afrika. Ze zijn veel te warm zegt onze gids. Aan het einde van het dorp is een nieuw longhouse gebouwd. Zoiets waar vroeger de dorpsbewoners bijeenkwamen. Het is met andere traditionele gebouwtjes een sportief evenementen centrum wat wordt geleid door een enthousiaste Engelse jongeman. De winst gaat deels naar de plaatselijke bevolking.
We krijgen gezelschap van een "bekende". De dorpsalcoholist heeft er kennelijk een neus voor en vliegt Ronald in zijn armen. Hij wil Ronald zoenen. Er bungelt een groot kapmes aan zijn middel. Ronald wijst hem niet af maar draait zijn hoofd naar veilige afstand. Hij blijft de hele voettocht in de buurt en zwalkt met forse snelheid mee totdat we weer bij de boot zijn. Het lukt hem verassend genoeg om deze los te maken en zwaait ons uit. De walm van rijstebrandewijn, ongewassen kleding, sigaretten en het gekrijs vanuit zijn transistortje wordt snel vergeten als we genieten van de met ons meevliegende neushornvogels, witte reigers en ijsvogels.
Terug naar de bungalow worden uitgenodigd bij de manager thuis. Het is een nette eenkamerwoning en hebben zij zich zeker creatief uitgeleefd. Er moeten nog kindjes komen. Hij legt uit hoe het familieleven werkt. Buiten ligt overal rijst, graan en maïs te drogen op de rijweg. Alles wat te breed is, rijdt er gewoon overheen.
Op vrijdag gaan we met taxi naar de hoofdweg en wachten twee uur op de bus. Met nieuw jaar in aantocht is erg druk....... Om de moed niet te laten zakken vlied ik me in een hangmat en zing samen met de Vietnamezen Europese kitsch liedjes, die de directeur van het brommerschoonmaakbedrijfje annex koffieshop in zijn werkplaats heeft opgezet.
Prijsvraag 3 zie foto met dito naam: Wat valt je op/is bijzonder
-
09 Februari 2013 - 18:34
Bob En Eric:
GELUKKIG NIEUWJAAR!
Volgens de Chineese jaartelling zou het nu het jaar van de Slang zijn.
Leuk om twee keer nieuwjaar mee te maken.
Groet Bob en Eric -
09 Februari 2013 - 18:38
Els:
Verschillende dingen zie ik dus zal er wel iets bij zijn
Wat een groot mobiel met een antenne?
Ik zie verschillende armen op een verkeerde plaats
Engelse belettering van een restaurant in Vietnam?
Staan er wel letters op de toetsen?
Gr. Els -
09 Februari 2013 - 20:18
Benita:
Hello schatjes,
Happy newyear! Zal daar wel gepaard gaan met veel vuurwerk.
De prijsvraag kan een ieder naar eigen waarneming eantwoorden, want de vraag is:wat valt JE op/is bijzonder, dus het gaat om subjectieve waarneming.
Ik zie een vrouw met een type koelkast telefoon met grote toetsen, en dan wel met een lange antenne eraan, alsof het een transistor radiootje is. Bijzonder model!!
Het restaurant, is kleurrijk aangekleed met prachtig rood geverfde wijnflessen, en over aangekleed gesproken, met overal geblokte tafelkleedjes.
Even geen oliebollen, maar ze zullen vast wel alternatieve hapjes hebben t.g.v. Het nieuwe jaar.
Veel plezier!
Xxxxxxxx -
09 Februari 2013 - 22:51
's Jeanneke:
Wat ik zie?
Een meisje/vrouw die druk is met haar telefoon, terwijl er buiten iets bijzonders gebeurt, want de rest van het gezelschap kijkt naar buiten.
En wat maken jullie weer leuke dingen mee. die je zo leuk beschrijft. Toi toi toi. -
09 Februari 2013 - 23:08
Marga Mol:
Hoi lieve Ronald en Eric,
Ik leef zeer beslist met jullie mee, maar prijsvragen en zo lukt me gewoon echt even niet: mijn moeder is maandagavond opgenomen in de Daniel den Hoed en het gaat niet goed. Het echte lezen komt in rustiger tijden, dat begrijpen jullie! Wat fijn is, is dat jullie weer enorm genieten en er ons deelgenoot van laten zijn! Dank jullie wel en veel liefs!
Willem en Marga -
10 Februari 2013 - 08:58
Guy:
Hi Ronald & Erik!!!
Wat een leuke verslagen, lees ze elke keer met veel plezier!
Samen met oma, alleen lijdt dit voor haar soms tot veel verwarring omdat ze geen idee
heeft wat jullie met bepaalde "Engelse gezegdes" bedoelen, dit lijdt dan weer tot hilarische momenten, want hoe moet ik nou uitleggen wat een doggiebag, wifi, vip lounge, different cook is, maar we komen er wel uit hoor. Wat betreft de prijsvraag vonden wij het bijzonder dat het meisje met het mobieltje, zowelet twee handen het mobieltje bedient en ook nog op een "derde" arm leuntet haar hoofd? Veel plezier de aankomende tijd. Groeten Oma en Guy
Ps: opkomst wel van oma zeggen dat jullie moeten oppassen hoor!!
-
10 Februari 2013 - 09:46
Gerda:
Happy New Year jullie, dat is wel byzonder dat je dat twee keer per jaar meemaakt. Ik reis gezellig mee met jullie verhalen. Mooie foto's ook, apart hé dat de mais en dergelijke gewoon op straat gedroogt wordt. Hier zou men er al snel moeilijk over doen, bang voor vuil, bacterien enzovoort maar daar doet men het gewoon. Enfin, ik heb even zitten te studeren op de foto, en zie veel maar wat in het oog springt is dat meisje met haar mobieltje met de lange antenne, hoewel ik denk dat het mobieltje redelijk modern is. Misschien is de bereikbaarheid daar toch beter met antenne.
Geniet nog hé, liefs Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
