Winterjassen aan
Door: R&E
Blijf op de hoogte en volg Eric en Ronald
22 Februari 2013 | Vietnam, Hanoi
Het vertrek uit Phong Nha Farmstay was zo ongeveer een family "goodby'. Een prachtig verblijf op het boerenland aan de rand van het nationale park verruilen we voor de hoofdstad Hanoi. Na een uurtje vliegen belanden we in een totaal andere wereld. Het is 15 graden en in de avond wordt het nog minder. We hebben vesten aan en ritsen de pijpen aan onze broeken. We krijgen het de rest van de avond pas warm als we in ons stijlvolle Boutique hotel de airco op warm zetten. Vroeg naar bed met de TV aan en wat zien we dan?........ hoe Nederlanders een kerk tot woning hebben omgebouwd. Raar, we horen Nederlands op de Vietnamese TV. Eerst overvoiced door Engels en vervolgens Vietnamees. Een talen-ratjetoe van je welste. We eten vanavond in de Franse wijk bij Nha Hang Ngon. Een mooie gerestaureerde Franse Villa. Het eten komt zoals altijd in delen en is het ook in delen lekker en delen weer niet. Het wil niet echt lukken met het eten. Soms hebben we mazzel, maar vaak ook niet. We vinden Vietnamees eten niet bijzonder. Helaas kan het zich naar onze smaak niet meten met Thais, Indonesisch en zelfs niet met de eenvoudiger, maar geraffineerde Cambodjaanse keuken. We zullen wel verwend en verpest zijn. Dan maar een "echt 100%" Nieuw Zeelands ijsje als toetje; schuin in de speciaalzaak aan de overkant..... Eric zeurt dat er geen horentjes zijn. Het ijs smaakt naar meel en kokos. Deels lekker. We gaan op zoek naar de enig bekende gay pub. Als we er voor staan en deze gesloten blijkt, worden we door een dikke publieke dame van in de 40 vanaf haar scootertje verleidelijk aangesproken. Op haar hoofd zit een soort militair helmpje geperst waardoor ze scheel lijkt te kijken. We slaan onze armen over elkaars schouder en ze lacht ons uit. Dan neemt ze de "kuierlatten". We voelen ons niet gevleid.
Hanoi lijkt een leuke stad. In winters tenue gehulde massa's jonge professionals en studenten vullen de straat. Er zit dynamiek in alles, niet alleen in het verkeer. Ter meerdere glorie van het perspectief boeken we een driedaagse tour naar Halong Bay. Maar dan niet waar iedereen naartoe gaat, maar de boot met echte zeilen zodat we niet de gehele trip met een dieselmotor geronk varen. Volgens medereizigers terug in onze reis, is het de beste (en de duurste) die te krijgen is. Nou ja, als we het dan toch doen, dan maar zo goed als mogelijk. Helaas zijn de suites op de boot al bezet. Dan maar een gewone luxe kamer. We vragen om een groot ledikant, want we zijn tenslotte getrouwd. Altijd benieuwd naar de reactie in een land als dit. Het blijkt geen probleem. In tegendeel, er wordt gevraagd of we op huwelijksreis zijn? Pffffffff........ Voor pasgetrouwden doen ze namelijk altijd iets extra's. We vertrekken zaterdag en zijn benieuwd.
22 februari
De stadstour uit de Lonely Planet geeft interessante beelden van een stad als Hanoi. Als we het hotel uitlopen is de cultuurschok al groot genoeg. Een totaal andere wereld. We gaan eerst naar ons favoriete koffieshopje waar op de eerste etage Eric 25 cm te lang is. Het doet denken aan de Vienh Moc tunnels. De koffie is de beste van Vietnam tot nu toe. De taarten niet minder. We beginnen een band te krijgen met de jonge familieleden. We worden op de Iphone5 gefotografeerd. Er worden post it memo's geschreven en in het boek geplakt. Eric schrijft een tekst van Boeddah:"I have not failed today. I have just found 10.000 ways that won't work." Hij plakt het in het boek. Er Iigt een Vietnamese vertaling van de kleine Prins op de leestafel. Ans heeft ' m al. Tijdens het passeren van een kwalitatief en degelijk uitziende kleermakerszaak volgt Eric zijn neus en gaat een praatje maken. De kleermaker krijgt met de Engelse taal bijval van zijn medewerkster. Hij gaat gestaag verder en zien hoe hij zijn vak professioneel uitvoert. We besluiten samen een kostuum met overhemden aan te schaffen, onze maten worden rap en doelgericht uitgevoerd. Maandag voorpassen en woensdag is het klaar. volgens het hotel is het één van de beste van de stad, horen we later. De verwachtingen zijn hoog gespannen. We lopen onze benen tot teckellengte en gaan na de baquet een tukkie doen. De avond brengen we door in een Indiaas restaurant met supervoer. Eén van de lekkerste tot dan toe. We spoelen de kruiderij door met - deze keer - Mexicaanse Corona. Een boulevardje pikken langs het meer en we maken Fransen gelukkig met wat foto assistentie. De brug is verlicht en het weer is beter. Lekker mijmeren op het bankje. Na nog een espresso bij "onze leverancier" nemen we nog een afzakkertje in de - nu wel goed gevulde - enige Gay kroeg van Hanoi GC. Eric is verre weg de grootste en Ronald de op een na de grootste aanwezige persoon. Er zijn nog een stuk of 8 scannende Kaukasische (wit westerse) mannetjes van een zekere leeftijd. Ze hebben een Vietnamese lengte. Terug naar het hotel verdwalen we bijna. Alles is ook zo anders als het nacht wordt. Morgen naar Halong Bay.
Hanoi lijkt een leuke stad. In winters tenue gehulde massa's jonge professionals en studenten vullen de straat. Er zit dynamiek in alles, niet alleen in het verkeer. Ter meerdere glorie van het perspectief boeken we een driedaagse tour naar Halong Bay. Maar dan niet waar iedereen naartoe gaat, maar de boot met echte zeilen zodat we niet de gehele trip met een dieselmotor geronk varen. Volgens medereizigers terug in onze reis, is het de beste (en de duurste) die te krijgen is. Nou ja, als we het dan toch doen, dan maar zo goed als mogelijk. Helaas zijn de suites op de boot al bezet. Dan maar een gewone luxe kamer. We vragen om een groot ledikant, want we zijn tenslotte getrouwd. Altijd benieuwd naar de reactie in een land als dit. Het blijkt geen probleem. In tegendeel, er wordt gevraagd of we op huwelijksreis zijn? Pffffffff........ Voor pasgetrouwden doen ze namelijk altijd iets extra's. We vertrekken zaterdag en zijn benieuwd.
22 februari
De stadstour uit de Lonely Planet geeft interessante beelden van een stad als Hanoi. Als we het hotel uitlopen is de cultuurschok al groot genoeg. Een totaal andere wereld. We gaan eerst naar ons favoriete koffieshopje waar op de eerste etage Eric 25 cm te lang is. Het doet denken aan de Vienh Moc tunnels. De koffie is de beste van Vietnam tot nu toe. De taarten niet minder. We beginnen een band te krijgen met de jonge familieleden. We worden op de Iphone5 gefotografeerd. Er worden post it memo's geschreven en in het boek geplakt. Eric schrijft een tekst van Boeddah:"I have not failed today. I have just found 10.000 ways that won't work." Hij plakt het in het boek. Er Iigt een Vietnamese vertaling van de kleine Prins op de leestafel. Ans heeft ' m al. Tijdens het passeren van een kwalitatief en degelijk uitziende kleermakerszaak volgt Eric zijn neus en gaat een praatje maken. De kleermaker krijgt met de Engelse taal bijval van zijn medewerkster. Hij gaat gestaag verder en zien hoe hij zijn vak professioneel uitvoert. We besluiten samen een kostuum met overhemden aan te schaffen, onze maten worden rap en doelgericht uitgevoerd. Maandag voorpassen en woensdag is het klaar. volgens het hotel is het één van de beste van de stad, horen we later. De verwachtingen zijn hoog gespannen. We lopen onze benen tot teckellengte en gaan na de baquet een tukkie doen. De avond brengen we door in een Indiaas restaurant met supervoer. Eén van de lekkerste tot dan toe. We spoelen de kruiderij door met - deze keer - Mexicaanse Corona. Een boulevardje pikken langs het meer en we maken Fransen gelukkig met wat foto assistentie. De brug is verlicht en het weer is beter. Lekker mijmeren op het bankje. Na nog een espresso bij "onze leverancier" nemen we nog een afzakkertje in de - nu wel goed gevulde - enige Gay kroeg van Hanoi GC. Eric is verre weg de grootste en Ronald de op een na de grootste aanwezige persoon. Er zijn nog een stuk of 8 scannende Kaukasische (wit westerse) mannetjes van een zekere leeftijd. Ze hebben een Vietnamese lengte. Terug naar het hotel verdwalen we bijna. Alles is ook zo anders als het nacht wordt. Morgen naar Halong Bay.
-
22 Februari 2013 - 19:00
Ans Van Der Bruin:
Wat een belevenissen!
De costuums worden toch wel gesjoowd als jullie terug zijn?
Het prinsenboekje heb ik wel met het gangbare plaatje op de kaft maar er moet nog een andere zijn.
If not than not.
XX, Ans -
23 Februari 2013 - 07:19
Patson:
Hallo jongens, ik begrijp dat het daar ook niet zo warm is vooral de avond. nou hier is het -4 graden dus erg fris. Dat Eric er boven uitsteekt vind ik grappig ik zie die kleine mannetjes al naast hem staan. Zo en dat zeilschip lijkt mij gaaf waren jullie niet zeeziek.Welke datum komen jullie nou terug of kan ik dat ergens tereug lezen. ik kijk er naar uit geniet er nog even van . ( trouwens komen er nog prijsvragen?) dikke kus XX patson -
23 Februari 2013 - 14:29
Gerda:
Hoi samen, wat een verhalen zeg, en jammer dat het eten niet overal lekker is, dat is voor lekkerbekken toch een punt? Ben benieuwd naar jullie kostuums het zal er best tiptop uitzien. Ja de koude, dan kunnen jullie alvast een beetje wennen, want het is hier van -3 tot -5 en dat is door de koude oosten wind nog veel kouder. enfin nog even lekker genieten tot horens/lees, liefs Gerda -
24 Februari 2013 - 14:03
's Jeanneke :
Ben benieuwd naar jullie pakkies! Jullie zijn vast afgevallen door het mindere eten. Nou tot gauw, geniet nog even. -
25 Februari 2013 - 05:22
Roon & Eer:
Hoi luitjes,
We hebben net weer vaste voet aan wal en wachten op vervoer naar Hanoi.
We komen zaterdag vroeg aan op schiphol(vrijdag vluchten van Hanoui nẩ Kuala Lumpur in Maleisie en dan door naar Amsterdam)
Straks mể vehalen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
