Poltergeist
Door: Eric redactie Ronald
Blijf op de hoogte en volg Eric en Ronald
15 Februari 2013 | Vietnam, Hué
Aan de nieuwjaarsweek lijkt een einde te komen. Als een hartwerkende mierenhoop beunen de meesten weer door om het dagelijkse bestaan. Hoe groter de stad en belangrijker de bezienswaardigheid, des te meer de belangstelling voor ons, want er zitten Euro's, Dollars en Dongs in onze zakken. Soms is het een kat en muis spel waarbij de mate van wederzijds respect de vorm bepaalt. Wij zijn te gast in dit wonderlijke land en dat vraagt om bescheidenheid. Soms is dat lastig als het enthousiasme groot is.
De Vietnamees anticipeert daar namelijk graag op.
We maken mooie en ontroerende dingen mee. Soms is het eten ook heel erg slecht. Dan gaat Eric naar de keuken en praat met de chef. Met behulp van de best Engels sprekende en dus vertalende werknemer wordt gehoopt dat de feedback overkomt. Immers, er zijn nogal wat monden te voeden in zo'n onderneming en bij een leeg restaurant betekent dat honger. De reviews op de beoordelende websites zijn namelijk meedogenloos. Gister en eergisteravond hadden we pech. In de pretentieuze eetstraat van Huė is de vis verbrand en gortdroog. De rijst een week oud en van papier-maché. Levensgevaarlijk! In de blauwe kaas spaghetti ontbreekt het aan blauwe kaas en de uiensoep is van een soort snotterige behangerslijm en heeft een kleur die alleen maar kunstmatig kan zijn toegevoegd. Daarnaast smaakt het nergens naar. Met de pretentie een voormalige Franse kolonie te zijn begeef je je wat dat betreft op glad ijs. Steevast wordt onze respons op prijs gesteld en geeft Eric een aantal suggesties voor de toekomst. Het oneetbare wordt keurig van de rekening gehaald en wordt er wederom een aardige fooi als aanmoediging gegeven. Ten slotte moeten er nog monden gevoed worden. Een review op Tripadvisor vinden we dubbelop en tenslotte hebben we vakantie.
Op het terras van de nieuwe tuin-pooltable-disco worden we een beetje dronken van de heerlijke Mojito's. We hebben pret met de bediening.
Eēn jongeman leert ons een beetje Vietnamees. Hij heet Dil en de 'D" slik je een beetje in. We doen ons best tot het lukt en hoewel we op een stel kalkoenen lijken die de hik hebben krijgen we onbegrijpelijke complimenten.
Even later worden we herinnerd aan het feit dat er een lading commerciële liefdesdames op ons wacht. Als we duidelijk maken met elkaar getrouwd te zijn worden we uitgegiegeld. We lopen met de armen over elkaars schouders door. De opdringerige straatpooier krijgt een middelvinger.
Op de hoek is een leuk drietraps terras. Ze tappen Cointreau met en zonder ijs. We komen er de volgende avond terug, want er houdt zich bijzonder volk op. Twee, vermoedelijk New Yorkse lesbische oude van dagen zitten nog laat aan het souper. Aan hun ogen te zien lijken ze nog niet uit hun jetlag.
Onze favoriete degelijke serveerster komt van de zondagsschool.
Ze heet Nie..... Als ze zoek is helpen wij door in koor NIE...... te zingen.
Met plezier komt ze aangehuppeld.
Modieuze Australische tatoes knauwen hun "slang* " en heel jonge nephippies maken de indruk "cool" te zijn. Wat ons betreft lijken ze op kabouter Plop. Voor een bepaalde generatie zeker "cool". Heerlijk zo' n terras.
We bezoeken overdag de keizerlijke citadel en constateren met ontzet dat het grootste deel door de Amerikanen is kapotgeschoten. Wat rest staat op de werelderfgoed lijst van Unesco. We slijten de middag aan en in het zwembad van ons prachtige koloniale hotel. Het spookt in onze kamer. De ooit moderne lichtinstallatie slaat op hol. Het lijkt op poltergeist.....
* Slang: platte uitspraak van taal (dialect)
De Vietnamees anticipeert daar namelijk graag op.
We maken mooie en ontroerende dingen mee. Soms is het eten ook heel erg slecht. Dan gaat Eric naar de keuken en praat met de chef. Met behulp van de best Engels sprekende en dus vertalende werknemer wordt gehoopt dat de feedback overkomt. Immers, er zijn nogal wat monden te voeden in zo'n onderneming en bij een leeg restaurant betekent dat honger. De reviews op de beoordelende websites zijn namelijk meedogenloos. Gister en eergisteravond hadden we pech. In de pretentieuze eetstraat van Huė is de vis verbrand en gortdroog. De rijst een week oud en van papier-maché. Levensgevaarlijk! In de blauwe kaas spaghetti ontbreekt het aan blauwe kaas en de uiensoep is van een soort snotterige behangerslijm en heeft een kleur die alleen maar kunstmatig kan zijn toegevoegd. Daarnaast smaakt het nergens naar. Met de pretentie een voormalige Franse kolonie te zijn begeef je je wat dat betreft op glad ijs. Steevast wordt onze respons op prijs gesteld en geeft Eric een aantal suggesties voor de toekomst. Het oneetbare wordt keurig van de rekening gehaald en wordt er wederom een aardige fooi als aanmoediging gegeven. Ten slotte moeten er nog monden gevoed worden. Een review op Tripadvisor vinden we dubbelop en tenslotte hebben we vakantie.
Op het terras van de nieuwe tuin-pooltable-disco worden we een beetje dronken van de heerlijke Mojito's. We hebben pret met de bediening.
Eēn jongeman leert ons een beetje Vietnamees. Hij heet Dil en de 'D" slik je een beetje in. We doen ons best tot het lukt en hoewel we op een stel kalkoenen lijken die de hik hebben krijgen we onbegrijpelijke complimenten.
Even later worden we herinnerd aan het feit dat er een lading commerciële liefdesdames op ons wacht. Als we duidelijk maken met elkaar getrouwd te zijn worden we uitgegiegeld. We lopen met de armen over elkaars schouders door. De opdringerige straatpooier krijgt een middelvinger.
Op de hoek is een leuk drietraps terras. Ze tappen Cointreau met en zonder ijs. We komen er de volgende avond terug, want er houdt zich bijzonder volk op. Twee, vermoedelijk New Yorkse lesbische oude van dagen zitten nog laat aan het souper. Aan hun ogen te zien lijken ze nog niet uit hun jetlag.
Onze favoriete degelijke serveerster komt van de zondagsschool.
Ze heet Nie..... Als ze zoek is helpen wij door in koor NIE...... te zingen.
Met plezier komt ze aangehuppeld.
Modieuze Australische tatoes knauwen hun "slang* " en heel jonge nephippies maken de indruk "cool" te zijn. Wat ons betreft lijken ze op kabouter Plop. Voor een bepaalde generatie zeker "cool". Heerlijk zo' n terras.
We bezoeken overdag de keizerlijke citadel en constateren met ontzet dat het grootste deel door de Amerikanen is kapotgeschoten. Wat rest staat op de werelderfgoed lijst van Unesco. We slijten de middag aan en in het zwembad van ons prachtige koloniale hotel. Het spookt in onze kamer. De ooit moderne lichtinstallatie slaat op hol. Het lijkt op poltergeist.....
* Slang: platte uitspraak van taal (dialect)
-
15 Februari 2013 - 06:17
Hans:
Mannenbroeders,
Heb ik dat hele verslag door moeten worstelen om erachter te komen dat de prijsvraag bij de foto's zit. En dan herken ik de vrucht natuurlijk niet. Wilde gok dan maar: ik hou het op een vietnamese lychee.
Groeten uit Rotterdam,
Hans vD -
15 Februari 2013 - 08:39
Patson:
Hoi mannen, aller eerst de naam is rambutan of te wel harige kers. Het eten valt dus soms tegen! Als het niet bevalt roep je toch dat wil ik Nie. Groetjes en veel plezier Patrik en Sonja . -
15 Februari 2013 - 10:20
Benita:
Hello boys,
Wat een hartverwarmend verhaal over hardwerkende mensen (taalfout in jullie verslag).
Ik zie die gezichten al voor mij van de mensen als jullie zeggen dat jullie getrouwd zijn. Dat is daar natuurlijk ondenkbaar.
Bij het zien van de foto dacht ik ook meteen aan lychee of litchi, maar daar is de buitenkant niet zo harig. Maar het is familie van de litchi vandaar de gelijkenis.
Deze vrucht heet rambutan.rambut betekent haar. De vrucht is wat minder zoet dan de litchi.
Echt mooi al die verscheidenheid en keuze aan vruchten en fruit. Er zijn ook vast mooie marktjes waar alle kleurrijke vruchten zijn uitgestald.
Jammer dat het eten soms niet goed is, maar dan kun je je gelukkig nog tegoed doen aan mojito's of andere alcoholische lekkernijen, die de sfeer verhogen.
Jullie zitten nu op de helft van jullie vakantie, dus nog veel te zien en te beleven.
Veel liefs van xxxxxxxxx -
15 Februari 2013 - 16:31
Hanneke :
Hoi Ronald en Erik,
Wat een prachtige foto's allemaal... alle tekst heb ik nog niet helemaal gelezen, maar ik geniet hier wel van mee! Zo aan het einde van de vrijdagmiddag is dat niet verkeerd. De gedachten gaan uit naar vakantie, weekend en uitstapjes en jullie geven gelijk de juiste illustraties daarbij! Waarvoor dank dus.
Groeten van Hanneke -
15 Februari 2013 - 18:12
Els:
Ik krijg de foto niet helemaal te zien
Het is de nephelium lappaceum oftewel een rambutan. Wat harige betekend
In Vietnam noemen ze deze vrucht een chom chom wat rommelig haar betekend
Nu is mijn foto erg klein en ik zie niet of er een witte vrucht in zit zoniet dan is het een. Aril
Gr. Els -
15 Februari 2013 - 19:03
's Jeanneke :
De ramboetan (Nephelium lappaceum) is een vrucht uit de zeepboomfamilie (Sapindaceae), die ook wel de "harige lychee" wordt genoemd.
Oh Eric, dat jij die keukens ingaat om feedback te geven en dat men dat ook zo aanneemt, geweldig toch. Jullie belevenissen en foto's blijven bijzonder. Nog veel moois te gaan. Doei doei. -
16 Februari 2013 - 08:27
Marga:
Fag lieve Eer en Roon,
Lees jullie verslagen met veel plezier! Krijg een beeld van Vietnam, dat heel persoonlijk is en leuk verteld, waardoor je meer te weten komt dan uit de reisgidsen! Fijn dat jullie er zo echt helemaal uit zijn en zo volop genieten!
De prijsvragen sla ik dit jaar over: te veel dingetjes aan m'n bolletje.
Heel veel verder plezier! Marga en Willem. -
16 Februari 2013 - 13:11
Gerda:
Hoi Mannen,
Ja, mooie verhalen en foto's, hoewel ik de foto's niet allemaal binnen heb.
Maar die van de prijsvraag herken ik van onze reizen, dat is voor 9,99% zeker een Rambutan.
Vond hem zelf niet echt lekker, heb liever een lychee.
Nog veel plezier hoor,
liefs Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
